Największe sekrety: Angielski pacjent

Ilustracja muzyczna: Vogel im Kafig - Attack on Titan OST

W jaki sposób Hitler znalazł się na niemieckiej scenie politycznej? Odpowiedź na to pytanie jest banalnie prosta: jego karierą sterowały początkowo niemieckie wojskowe służby specjalne. Pracował dla nich w Monachium jako agent-prowokator. Najpierw rzucono go na odcinek komunistyczny (zachowały się zdjęcia przedstawiające Hitlera w mundurze i z czerwoną opaską na ramieniu w czasach Bawarskiej Republiki Rad), później na narodowo-socjalistyczny. Późniejszy Fuehrer został wysłany na spotkanie małej partyjki DAP - późniejszej NSDAP - w ramach jego obowiązków służbowych. Wysłał go tam jego oficer prowadzący Ernst Roehm, który z kolei podlegał tajnej strukturze kierowanej przez późniejszego kanclerza gen. Kurta von Schleichera. Zatarcie śladów po dawnych powiązaniach było jednym z motywów wyboru celów do likwidacji w ramach Nocy Długich Noży. Nie przypadkowo wśród zabitych wówczas osób znalazła się spora grupa przedstawicieli policji, służb specjalnych i świata politycznego z Monachium. Z podobnego powodu doszło do pierwszego w III Rzeszy palenia książek - poszły wówczas z dymem akta berlińskiego Instytutu Badań nad Seksualnością, w którym wcześniej przymusowo leczono (jako homoseksualistów, pedofili itp.) wielu nazistowskich dygnitarzy.

Wojskowe służby specjalne to jednak nie jedyne środowisko sterujące karierą polityczną Fuehrera. Grupą, która zapewniła mu wstęp na salony, dostęp do sponsorów i pierwszą popierającą go gazetę (Volkischer Beobachter) było wpływowe monachijskie Towarzystwo Thule. Grupa blisko 1700 dobrze ustosunkowanych, wściekle nacjonalistycznych pasjonatów okultyzmu, mających bzika na punkcie poszukiwania śladów starożytnej "aryjskiej" cywilizacji dysponującej wysoko rozwiniętą techniką i supermocami. To właśnie ludzie z Thule (a także powiązanego z nim towarzystwa Vril) zbudowali filar tzw. ezoterycznego nazizmu, któremu oddawali się z lubością Hitler, Himmler, Hess i Rosenberg (O znaczeniu tych okultystycznych grup dla ruchu nazistowskiego możecie sobie szczegółowo poczytać np. tutaj).

Powyżej: swastyka na hełmie bojówkarza z freikorpsu z Brygady Erhardt. W organizację monachijskich freikorpsów zaangażowało się Towarzystwo Thule, jednym z ich oficerów był kpt. Ernst Roehm.

Nie była to jednak pierwsza taka grupa, z którą wszedł w kontakt późniejszy niemiecki dyktator. Już w trakcie pobytu w Wiedniu przed pierwszą wojną światową uczestniczył w zebraniach podobnych grup. Jeszcze gdy był młodym bezrobotnym artystą zwrócił na siebie uwagę "ludzi z cienia" swoimi rysunkami przedstawiającymi Włócznię Przeznaczenia (kto ją miał posiadać, ten uzyskiwał oszałamiające sukcesy militarne. Miała się ona znaleźć w rękach m.in. Karola Wielkiego, Napoleona, ale ostatecznie zdobyła ją na nazistach 3-cia Armia gen. Pattona, Przedostatniego Boga Wojny :)

Mógł też znaleźć się w tym kręgu z bardziej prozaicznego powodu: w aktach wiedeńskiej policji figurował wówczas jako homoseksualna prostytutka - a w kręgach snujących wówczas wizje "odrodzenia aryjskiej przeszłości" i "zamiany Niemiec w Nową Grecję" (jak to brzmi w kontekście kryzysu w strefie euro...) nie brakowało przecież homoseksualistów. (Zainteresowanych odsyłam do książki "Różowa Swastyka" i mojego starego wpisu na ten temat). Na wiedeńskich kontaktach się sprawa jednak nie zamykała - równie ważne mogły być również londyńskie koneksje.

Bridgit Dowling (de domo Hitler), żona Aloisa Hitlera, przyrodniego brata Adolfa, w swoich wspomnieniach twierdziła, że Adolf Hitler przebywał w latach 1912-13 w Wielkiej Brytanii, gdzie był by uniknąć powołania do austro-węgierskiego wojska. Nie wiadomo do końca co tam robił. Po powrocie miał wyglądać na człowieka z wypranym umysłem. "Myślałam, że jest chory. Kolor jego skóry wyglądał źle a oczy dziwnie" - wspominała. Hitler maniakalnie oddawał się wówczas czytaniu jakichś napisanych po niemiecku broszurek, które przywiózł ze sobą. Kontrowersyjny brytyjski "spiskolog" Greg Hallet twierdzi, że Hitler te broszurki zostały przygotowane przez grupę brytyjskich specjalistów od psychologii, psychiatrii oraz wojny psychologicznej - grupę, która stworzyła w 1920 r. londyńską klinikę Tavistock. Historycy oczywiście odrzucają te twierdzenia. Czyżby tam natchnięto Hitlera ideą porozumienia  z Imperium Brytyjskim? Czy tam leży źródło okazania łaski w Dunkierce i lotu Hessa do Anglii? Oficjalna historiografia odpowie na te pytania przecząco. Według niej Hitler opuścił Wiedeń dopiero w 1913 r. (niewiele mówi o jego pobycie tam w latach 1912-13). Gdy pytano się wówczas Adolfa, co będzie robił, mówił że nie martwi się o pracę, bo wkrótce wybuchnie wielka wojna. 1 sierpnia 1914 r. przyszłego Fuehrera sfotografowano jak na monachijskim placu świętuje wypowiedzenie wojny Rosji przez Niemcy. Przewidywania wiedeńskiego bezrobotnego spełniły się. Zaciągnął się do armii niemieckiej i służył tam jako dostarczyciel rozkazów ze sztabu pułku do batalionów. Miał mało okazji do walki na froncie a koledzy określali go jako "świnię z tyłów".  (tymniemniej został ranny, m.in. w wyniku ataku gazowego). Po wojnie wykreował mit siebie jako bohaterskiego frontowca. Wojskowe służby i panowie z Thule tylko dołożyli się do kreacji tej bajeczki i co za tym idzie jego kariery politycznej...

Co się z nim stało później pisałem już w innym wpisie z serii Największe Sekrety...