Wale tynki 2012

Pomysł, by "święto zakochanych" przypadało w środku zimy (gdy za oknami mróz, a wszystkim cieknie z nosa) jest kretyński. Może się sprawdzić w Australii, czy w Ameryce Płd., ale nie w Europie. O komercyjnej tandecie, którą próbuje nam się wtrynić z tej okazji już nie warto nawet wspominać. Rozumiem neopogan chcących wrócić do tradycji Święta Kupały - obchodzonego w czerwcu, gdy można postawić sobie Światowida nad rzeczką i urządzić orgiewkę (jak powiedział mi pewien Islandczyk - neopoganizm to fajna religia, bo dużo się w niej pije :). Ponieważ jestem nie tylko psychopatą ekscytującym się zamachami terrorystycznymi, zabójstwami politycznymi, zamachami stanu i wojnami, ale mam również coś z duszy artysty z przełomu XIX i XX w., to pomyślałem sobie jednak, że warto by wrzucić w ten dzień parę nastrojowych piosenek, a nuż kobieca a także zboczona część moich czytelników to doceni. :)

Na początek, w ramach ocieplania wizerunku armii ChRL (naszych przyszłych okupantów), wokalistka Alan (na filmie w mundurze). Jest Tybetanką, która przeniosła się do Japonii - zapewne nie chcąc być konkubiną jakiegoś chińskiego pana feudalnego komunistycznego generała. Jej kariera rozwija się więc w Wolnym Świecie, z dala od chińskiej cenzury.





Przenieśmy się na chwilę na drugą, południową stronę Pacyfiku. To wokalistka, której nie trzeba przedstawiać. 25 lat na scenie, i im starsza tym lepsza. Nasze gwiazdki mogą co najwyżej przed nią bić pokłony. O ile Steve Vai gwałci gitary swoimi palcami, to ona rozprawicza mikrofon...